Ik ben in het Delftstede gebouw, op de 3 de verdieping. Hoog op een plank staan Romeinse helmen. In een kast rode, blauwe, groene en grijze draken; sommige zelfs tweekoppig. Maskers, bootjes, figuren en kindertekeningen, allemaal van keramiek en allemaal duidelijk van dezelfde kunstenaar. Ik sta namelijk in het atelier van Colja te Roo, en ik kijk mijn ogen uit.
Wanneer ben je begonnen met keramiek, Colja?
Dat was zo’n 25 jaar geleden. Een buurvrouw deed een cursus keramiek in het buurthuis en ik ging een keer mee. En ik was meteen verkocht. Ik was altijd al creatief bezig, naaien en sieraden maken, maar dit was anders. Ik weet nog heel goed het gevoel van klei in mijn handen, hoe mijn vingers het konden bewerken, een soort betovering kwam tevoorschijn. Dit was het, dit was ik, dit wilde ik doen. Ik heb toen van die docent in het buurthuis veel geleerd, hoe je het materiaal kan bewerken, verschillende technieken. Maar na een tijdje vond ik 2 uur per week veel te weinig. Ik wilde verder. Ik heb zelf een oventje gekocht en ben aan de slag gegaan. Zo’n 22 jaar geleden huurde ik een ruimte in Delftstede en ben sindsdien niet meer weggegaan.
Ik zie veel maskers en draken, waar haal je je inspiratie vandaan?
In het begin was ik een beetje zoekende, wat vind ik mooi, wat is mijn stijl. Ik heb verschillende technieken geprobeerd. Maar al heel snel ontdekte ik dat maskers mijn ding is. Dat is mijn leidraad al die jaren. Ik haal inspiratie overal vandaan, als ik aan het fietsen ben, of als ik bij een klant thuis ben en iets leuks zie, als ik iets lees of een serie bekijk op tv. Zo zijn die Romeinse helmen gekomen, bijvoorbeeld.
Ik zie dat je met de atelierroute mee doet? Waar sta je nog meer te exponeren?
Daar doe ik al 16, 17 jaar mee, erg leuk. Ik sta ook ieder jaar op Delft Ceramica, dat is zo leuk om te doen, het is ieder jaar een feest. Maar ik sta op veel meer markten, in binnen- en buitenland.
Engeland is de bakermat van keramiek als kunstvorm. Dat ik in Engeland mocht staan, dat was zoiets bijzonders. Tussen al die bekende Engelse kunstenaars. Ik ben inmiddels veel ervaring enrijker en ik weet goed wat ik kan en wat ik waard ben. Al blijf ik leren en ontwikkelen, maar Engeland was toch heel bijzonder.
Colja (links) – prototype keramiek kaart en Nan (rechts)
En toen kwam Nan aankloppen met haar project, de Keramieken Kaart van Delft. Hoe was dat?
Ik heb Nan via een kennis ontmoet op een van haar workshops. Ze was op zoek naar een keramist om dit project te gaan maken. Het was een heel leuke ontmoeting en het klikte meteen tussen ons. Nan heeft ook een heel leuke persoonlijkheid en ze kwam met iets heel nieuws aan: een groot project. Dat je dat kan bedenken, dat was al bijzonder voor mij. Ik heb nog nooit meegedaan aan een project, ik ben gewend om alleen te werken. Alles is anders. Omdat het muurobject buiten komt te hangen moet het op steengoed temperatuur gestookt worden zodat het weerbestendig is. Daarnaast zijn Nan en ik gaan experimenteren met kleuren. Zo’n kaart kan snel een kermis worden als je niet de juiste, op elkaar afgestemde kleuren gebruikt. We hebben veel glazuurproeven gemaakt en hebben nu een mooi kleurenpalet.
Wat maakt de Keramieken Kaart van Delft voor jou zo bijzonder?
De combinatie van klei en mozaïek is volgens mij uniek en heel mooi. Dat maakt het al bijzonder. Maar wat voor mij nog veel bijzonderder maakt is dat er zoveel mensen aan meewerken. Mensen enthousiasmeren en organiseren, aansturen en begeleiden, en er ook op vertrouwen dat ze het gewoon doen en durven los te laten. Een prachtig proces. Ik vind dit project vanaf het begin grootst en overweldigend. Er komt zoveel bij te kijken, er komt veel op je af en je moet met zoveel factoren rekening houden. Ik ben blij dat Nan het coördineert.
Wat betekent straks de Keramieken Kaart voor Delft?
Delft krijgt iets moois, waar je even stil bij kan staan. Als je zo door de stand loopt dan sta je niet meer echt stil bij hoe de stad eruitziet en welke geschiedenis er schuilt achter gevels en op deze straten. Maar als je straks voor de Keramieken Kaart staan dan krijg je meer oog voor de stad. Bewoners van Delft, toeristen, iedereen kan ik een oogopslag de schoonheid van de Delftse binnenstad aanschouwen.
Bovendien is dit echt een gemeenschapsproject. Heel veel mensen hebben eraan meegewerkt. Zij voelen zich daar ook bij betrokken. Straks kan iedereen die op een van onze workshops hebben meegedaan laten zien wat zijn mede-gemaakt hebben. Dat ga ik zeker ook doen. Ik ben nu al trots, maar straks als het af ik ben beretrots dat ik aan de Keramieken Kaart van Delft meegewerkt heb.