Ildiko, waar droomde je vroeger als jong meisje van?
Ik groeide op in Hongarije en ik droomde altijd al van andere landen. Van reizen, de wereld zien, talen leren en nieuwe mensen ontmoeten. Als jong meisje wilde ik al de verschillende perspectieven van hetzelfde verhaal horen. Daarom ben ik toen ik klaar was met school als au pair naar Engeland vertrokken. Ik wilde mijn Engels verbeteren en ik zocht online hulp.
Internet was toen echt heel anders dan nu, het stond zowat nog in de kinderschoenen. Ik kreeg online contact met een jongen die me ging helpen met mijn Engels. Hij bleek Nederlands te zijn. Dat was grappig! We werden goede vrienden en bleven online veel met elkaar chatten. Nadat we elkaar ook in het echt ontmoet hadden – twee jaren later – sloeg de vonk over. En zo belandde ik enkele jaren later in Nederland, de liefde achterna.
Hoe ben je in Delft Tanthof terecht gekomen?
De eerste paar maanden woonden we samen in Bleiswijk. Maar al gauw gingen we kijken in Delft. Ik werd verliefd op dit stadje. Zo mooi en zo gezellig. Een kleine stad, maar toch voorzien van alles waar je behoefte aan hebt, cultuur snuiven, uiteten, markt, geen hordes toeristen. We hebben bewust gekozen voor Tanthof. Het is hier zo groen en zo rustig en toch dichtbij alles. In Tanthof wonen voelt als een dorp, toch is het een stad. Iedereen kent en groet elkaar. Er wonen hier veel jonge gezinnen en die verbinding met elkaar zoeken is waar we voor gingen. We hebben veel nieuwe vriendschappen gemaakt hier, onze dochters ook, het is hier heerlijk wonen.
Wat bracht je bij de Keramieken Kaart van Delft?
Ik kende Nan van onze vroegere samenwerking. Zij heeft toen Delft MaMa 10 jaar bestond het mozaïek bij het speeltuintje op Achterom gemaakt. Ik deed toen oa. de fondsenwerving.
Ik vond het erg leuk en inspirerend om met haar samen te werken. Toen ze met dit project aankwam, voelde ik weer het enthousiasme. Wat zo mooi is aan de Keramieken Kaart is, is dat het weer om de gemeenschap gaat. Samenwerken, samendoen. Je raakt mensen, letterlijk en figuurlijk. Je komt elkaar tegen, je leert elkaar beter kennen, je creëert samen en samen maak je deel uit een groter geheel. Dat doen we allemaal al, maar dat beseffen ons niet altijd. Bewust worden van al die onzichtbare draadjes die je met elkaar verbinden dat is zo bijzonder.
Je vertelde in het begin dat je graag verschillende perspectieven opzoekt. Geldt dat ook voor de Keramieken Kaart?
Ik hou van kaarten. Het mooie van ouder kaarten is dat ze je laten zien hoe het verleden eruitzag en wat er veranderd is. Dat verleden beïnvloed nog altijd het heden. Als de Keramieken Kaart straks hangt dat heb je zoveel om naar te kijken. Alle huisje en herkenbare gebouwen van keramiek, de bekende straten van de binnenstad. Maar ook de realisatie dat Tanthof vroeger ver buiten de stad lag. Dat is ook perspectief!